26 sierpnia 1939 roku mało kto zaprzątał sobie głowę rozrywką. Polacy przeżywali eskalację niemieckiej agresji i możliwy atak na ich kraj. Było jednak wtedy w Polsce jedno miejsce, w którym o tym nie myślano. Wydarzenie na zawsze przeszło do historii polskiej telewizji.
Zaledwie sześć dni przed rozpoczęciem II wojny światowej przeprowadzono pierwszą publiczną emisję telewizyjną w Polsce. Wydarzenie miało miejsce podczas II Dorocznej Wystawy Radiowej w Warszawie, a nagranie zostało wyemitowane przez eksperymentalną telewizję mieszczącą się w budynku Towarzystwa Ubezpieczeń Prudential.
Najpierw technologia, potem premiera
Jednak premierę pierwszego filmu w polskiej telewizji poprzedziło wiele prac konstruktorów. Jednym z wynalazców, który przyczynił się do rozwoju telewizji był Jan Szczepanik, który stworzył telektroposkop, czyli urządzenie służące do przesyłania obrazu na odległość. Więcej informacji o polskim konstruktorze i o innych jego wynalazkach przeczytacie TUTAJ.
Od 1935 r. trwały prace nad uruchomieniem stacji telewizyjnej, która ostatecznie powstała rok później na szesnastym piętrze wspomnianego już budynku Prudentialu.
Kolejnym krokiem było zbudowanie 16-metrowej wieży, na której zamontowano antenę nadawczą. Urządzenie zapewniało odbiór sygnału na 20 km (wizja) i 30 km (fonia).
Premierowe wydarzenia
Pierwszy próbny sygnał ze stacji telewizyjnej to występ Mieczysława Fogga, który miał miejsce 5 października 1938 r. Natomiast premiera filmu fabularnego w telewizji odbyła się 26 sierpnia 1939 r., kiedy wyemitowano ekranizację „Barbara Radziwiłłówna” w reżyserii Józefa Lejtesa.
Obraz został wyświetlony na urządzeniu Philipsa w standardzie 120 linii.
Film cieszył się raczej większą popularnością w kinie niż w telewizji. Wszystko za sprawą niewielkiej liczby odbiorników. Szacuje się, że w 1939 roku w całym kraju mogło być ich zaledwie trzydzieści.
Dodaj komentarz