Przy współczesnej technologii produkcja laserów nie stanowi aż tak trudnego wyzwania, jak 58 lat temu. To wtedy powstało pierwsze, polskie urządzenie tego typu.
20 sierpnia 1963 roku. Tego dnia na ówczesnym Wydziale Elektroradiotechnicznym Wojskowej Akademii Technicznej po raz pierwszy uruchomiono pierwszy, polski laser. Było to urządzenie gazowe He-Ne (helowo-nenonowy), które generowało promieniowanie podczerwone o długości fali 1,15 µm. Za prawidłowe funkcjonowanie lasera odpowiadała mieszanina helu i neonu znajdująca się wewnątrz rury próżniowej.
Urządzenie powstało dzięki pracy zespołu prof. Zbigniewa Puzewicza, wieloletniego wykładowcy Wojskowej Akademii Technicznej. – Wykwalifikowana kadra oraz zaawansowane prace prowadzone w WAT w zakresie elektroniki kwantowej, w tym maserów generujących promieniowanie mikrofalowe, stwarzały realne podstawy do uruchomienia w kraju lasera wykorzystującego emisję wymuszoną do generacji promieniowania w zakresie widzialnym i bliskiej podczerwieni – możemy przeczytać na stronie Zakładu Techniki Laserowej w Wojskowej Akademii Technicznej.
Laser opracowany przez polskiego naukowca był stosowany m.in. w medycynie, budownictwie, a także przy drążeniu kopalnianych tuneli.
Warto podkreślić, że premiera polskiego urządzenia odbyła się niewiele później od tej ogólnoświatowej. Pierwszy laser opracował zespół Theodora Maimana w maju 1960 roku.
**
Jeśli chcecie się dowiedzieć na czym polega działanie lasera, to koniecznie zobaczcie odcinek programu Fabryki w Polsce Extra. Co jest „sercem” lasera? Jakie funkcje stosuje się w programowaniu urządzenia?
Dodaj komentarz